• https://www.facebook.com/Sazeliyye
  • https://twitter.com/Sazeliyye
    • İbn Ataullah İskenderi'nin (ks) Hikem-i Ataiyye adlı tasavvuf klasiği
    • Şâzeliyye tarikatının Zerrûkıyye kolunun kurucusu Ahmed Zerruk el-Fâsî ks. (ö. 899/1493-94)
    • Sultan II. Abdülhamid Han'ın devam ettiği Şazeli tekkesi Zâfir Efendi Tekkesi (Ertuğrul Tekke)
    • II. Abdülhamid Han'ın Şazeli şeyhi Muhammed Zafir Efendi (ö.1903) ve kardeşleri
    • Şâzeli tarikatına mensup Osmanlı padişahı II. Abdülhamid Han
    • Unkapanı Şâzeli tekkesi (Şazeli Tekke Camii olarak bilinmektedir.)
    • Gaziantepli Kadiri-Şazeli şeyhi Hasan Arslan Hocaefendi (ö.2011)
    • ŞAZELİ ismi marka olarak TÜRK PATENT ENSTİTÜSÜ'ne 10 yıllığına tescil ettirildi!
    • Buna göre, bir başkası tarafından bu isim kullanılarak matbaa, TV, radyo, gazete, dergi, yayınevi, takvim vd. bilumum basım-yayım, eğitim-öğretim, kültür hizmetleri gerçekleştilemez.
Şâzeliyye Tarikatı

René Guénon (Abdülvahid Yahya)


René Guénon, 15 Kasım 1886’da Fransa’nın Blois kentinde doğdu.

Anne babası koyu Katolik’tir.

İlköğrenimden sonra felsefe ve matematik eğitimi alan René Guénon, matematik bölümüne devam etmek üzere 1904 de Paris’e yerleşmiştir.

Hayâtının bu döneminde kendisini klasik eserlerin tatmin etmediğini fark ederek o zamanlar hayli yaygın olan Neo-Spiritualist öğretilere yönelmiş ve bir arkadaşının da aracılığıyla Okültist ekol’e katılmıştır.

Sonra bu teşkilatla bağlarını keserek I. Dünyâ savaşına kadar bağlı kaldığı Mason locasına girer. Yine bu dönemde bazı Hindu’larla tanışır.  1909 yılında ise Gnostique Kilisesine girer ve Piskopos olur. Aynı yıl iki arkadaşı ile ‘La Gnose’ dergisini çıkarmaya baslar. İlk yazılarının yayınlandığı bu dergi 1912 yılında yayınına son verdiğinde René Guénon, artık büyük bir metafizikçi olarak ün kazanmıştır.

1912 yılında ilk evliliğini, doğduğu yerde yapar. Aynı yıl Müslüman olur ve daha önce arkadaşı olan Abdulhâdi aracılığı ile Şâzeliyye tarîkatı şeyhi Abdurrahman İlliş el-Kebîr’e intisap eder (Hüseyin Yılmaz, Ezeli Hikmet ve Dinler, İstanbul 2003, s. 115)

1917 yılında, bir yıl kalacağı Cezayir’e felsefe öğretmeni olarak atanır.

İslâm’la ilk ciddî ve uzun temasının olduğu bu dönemde Arapçasını ilerletmiş olarak, 1918’de Paris’e döner. 1924’ten itibâren bir kolejde felsefe dersleri vermeye baslar. René Guénon ve karısı akşamları dostları tarafından düzenlenen ve çeşitli dinlerden, genellikle kendi dinlerini bilmeyen doğulu batılılaşmış öğrencilerin oluşturduğu toplantılara katılmaktaydılar. O, Latince, Yunanca, İbranice, İngilizce, Almanca, İtalyanca, İspanyolca, Rusça ve Polonya’ca bildiği için çok dil bilen birisi diye anılır ve bu toplantılara katılanların hemen hepsi ile kendi dilleri ile konuşurdu.

1928’de eşini kaybeder. Bu arada kendi çıkardığı ‘Etudes Traditionnelles’ dergisinde yazmaya devam eder. 1930 da İslâm Tasavvufu ile ilgili araştırma yapmak üzere üç aylığına Mısır’a gider, ancak bir daha dönmez ve ölünceye kadar da orada yaşar.

Kahire’de hiçbir Avrupalı ile temas kurmadan yeni vatanın geleneklerine göre yaşayan René Guénon, artık yeni adıyla Şeyh Abdulvahid Yahya olmuştur. Şeyh Muhammed İbrahim’in kızıyla 1934’te evlenir. Fransa’daki kütüphanesini Kahire’ye getirtir. Kahire dışında özellikle Avrupalı dostlarıyla irtibatını kesecek bir şekilde münzevi bir hayât yasayacağı evine taşınır ve ölünceye kadar da buradan ayrılmaz. Avrupalı dostlarıyla ancak mektupla haberleşmektedir. Bu arada René Guénon, Mısır’da yasayan Müslüman bir İngiliz olan Şeyh Ebu Bekir (Martin Lings) ile de görüşmektedir. Öte yandan Frithjof Schuon da kendisini iki defa ziyarete gelmiştir. Yanı sıra Marco Pallis de A. K. Coomaraswamy'nin oğlu ile birlikte kendisini ziyarete gelmiştir.

1946 Mayısında karısı Fatıma ve kızı Hatice Hacca gider ancak Guénon bu mukaddes yolculuğa Mısırlı olmadığı için iştirak edemez

7 Ocak 1951’de son nefesini verir.


                                       Guenon ve Schuon

 

Kaynak:
İbrahim Çelik, Gelenekselci Ekolün Tasavvufi Görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Anabilim Dalı, Van 2006, s. 15-17
Hüseyin Yılmaz, Ezeli Hikmet ve Dinler, İstanbul 2003, s. 114-119
Mahmut Kanık, “René Guénon Hayatı ve Eserleri”, Modern Dünya Bunalımı, çev.: Mahmut Kanık, İstanbul, 1996, s. 18-19

Şâzelî Şeyhler