Ahmed Muhtar Efendi (ö.1901), Elif Efendi'nin babasıdır. Şâzeliyye'den Şeyh Mahmud Emin Efendi'den ve Şeyh İbrâhim Berâdetü'l-Medenî'den Şâzelî tarikatı halifeliği almıştır.
(Hür Mahmut Yücer, Osmanlı Toplumunda Tasavvuf (19. Yüzyıl), İstanbul, 2004, s. 559-560)
*
Hasîrizâde Mehmed Elif Efendi (1850-1927) Osmanlı döneminde aynı zamanda Şazeli şeyhidir. İstanbul Sütlüce’deki Hasîrîzâde Dergâhı’nın son şeyhi, âlim ve şairdir. Büyük dedesi Şeyh Halil Efendi “Hasırcı Şeyh” diye tanınmış, soyundan gelenlere de Hasîrîzâdeler denilmiştir. Babası Şeyh Ahmed Muhtar Efendi’den (ö. 1901) 1880’de Sa‘diyye tarikatı hilâfeti aldı.
Babasından Şazeliyye icazet ve hilafeti de almıştır. 
Elif Efendi ayrıca, dergâhı ziyaret eden Şâzeliyye’nin Medeniyye kolunun kurucusu Şeyh Muhammed Zâfir el-Medeni’nin (ö.1903) halifesi İbrâhim el-Berrâde’den Şâzelî-Medenî hilâfeti aldı. Böylece İmam Şazeli'ye iki silsileden bağlanmıştır. 
Elif Efendi, Yenikapı Mevlevîhânesi Şeyhi Osman Selâhaddin Dede’nin Mesnevî derslerine devam ederek mesnevîhan icâzeti ve Mevleviyye hilâfeti aldı. 
Elif Efendi Hasîrîzâde Dergâhı’nda, 1880 yılından itibaren, tekkelerin kapatılışına kadar (1925) şeyhlik görevinde bulundu. Bir müddet Meclis-i Meşayih reisliği de yaptı. 3 Ocak 1927 Pazartesi günü vefat etti. Tekkesi ile Mahmud Ağa Camii arasındaki hazîreye defnedildi.

                                
                                              Mehmed Elif Efendi


                                      Elif Efendi (Hasirizade) Dergahı