Kuzey Afrika'da kurulup yaygınlaşan üç büyük tarikattan biri de Şazeliyye'dir. Fakat Şazeliyye, Anadolu ve Rumeli topraklarında tanınma ve yayılma imkanı bulamamıştır. Zaman zaman bu topraklar Şazeli şeyhlerle tanıştıysa da söz konusu tarikatın teşkilat olarak tutunmasına zemin teşkil edememiştir.

Kaynak:

Mustafa Kara, Bursa'da Tarikatlar ve Tekkeler, Bursa: Sır yay., 2001, s. 34

Şâzeliyye, Anadolu'ya XVI. yüzyılın başlarında Meymûniyye kolunun kurucusu Ali b. Meymûn tarafından getirilmiştir. Hayatının son zamanlarında altı yıl Bursa'da kalan Ali b. Meymûn memleketi Suriye'ye dönerken yerine Sûfîzâde diye bilinen Şeyh Abdurrahman'ı halife olarak bırakmıştır.
İleriki yıllarda Bekriyye kolunun kurucusu Ebü'l-Mekârim el-Bekrî'nin İstanbul'a geldiği, II. Selim'den destek gördüğü, Şâzelî-Cezûlî şeyhi Ebü'l-Mevâhib Ahmed b. Ali es-Simâvî'nin İstanbul ve Balkanlarda faaliyet gösterdiği bilinmektedir.
Bu ilk temaslardan uzunca bir süre sonra 1200 (1786) yılında Silahdar Abdullah Ağa tarafından yaptırılan Alibeyköy Şâzelî Dergâhı İstanbul'da açılan ilk Şâzelî zâviyesidir. Bu tarihten itibaren İstanbul'da Unkapanı, Beşiktaş (Ertuğrul), Kabataş (Çizmeciler) ve Çemberlitaş'ta Şâzelî dergahları açılmıştır. Bunlardan Beşiktaş'taki dergahla, kısmen Unkapanı'ndaki dergah dışındakilerden herhangi bir iz kalmamıştır.

Kaynak:
Ahmet Murat Özel, "Şâzeliyye", TDVİA, Cilt: 38, s. 387